سامانه همایش های دانشگاه جیرفت

صفحه اصلی / سومین همایش بین المللی و چهارمین همایش ملی کشاورزی، محیط زیست و امنیت غذایی

بهینه‌سازی غلظت تنظیم‌کننده‌های رشد و ساکاروز در کالوس‌زایی زامیفولیا

نویسندگان :

نفیس عاشوری¹ شیرین دیانتی دیلمی² سهیل کریمی³

1- دانشگاه تهران 2- دانشگاه تهران 3- دانشگاه تهران

کلمات کلیدی :

بنزیل آدنین،نفتالین استیک اسید،ساکاروز،ریزافزایی،کشت بافت،Zamioculcas zamiifolia

چکیده :

زامیفولیا (Zamioculcas zamiifolia)، به طور سنتی، با تقسیم ریزوم یا قلمه برگ تکثیر می‌شود درحالی که می توان با ریزافزایی، انبوهی از گیاهان یکنواخت و عاری از آفات و بیماری را در مدت کوتاهی تولید نمود. این پژوهش با هدف دستیابی به یک محیط کشت کارآمد برای کالوس‌زایی زامیفولیا از طریق تنظیم ترکیبات هورمونی و سطوح ساکاروز انجام شد. برگ‌های زایفولیا بر روی محیط نیمه جامد موراشیگ و اسکوگ (½MS) حاوی غلظت‌های مختلف بنزیل ادنین (0، 1 و 2 میلی‌گرم در لیتر) و نفتالین استیک اسید (5/0، 1 و 2 میلی‌گرم در لیتر) و ساکاروز (20 و 30 گرم در لیتر) کشت شدند. 90 روز پس از کشت، درصد و مدت شروع کالوس، وزن تر و درصد کالوس‌زایی ثبت شد. بیشترین درصد تشکیل کالوس (100%) در محیط کشت حاوی 5/0 یا 1 میلی‌گرم در لیتر NAA بدون BA، یا 2 میلی‌گرم در لیتر NAA به همراه 1 میلی‌گرم در لیتر BA مشاهده شد. غلظت BA در محیط باعث کاهش شروع کالوس شد و کاربرد 2 میلی‌گرم در لیتر BA به همراه 2 میلی‌گرم در لیتر NAA از تشکیل کالوس جلوگیری کرد. بیشترین وزن تر کل کالوس در شیشه و میانگین وزن تر هر توده کالوس در حضور 5/0 میلی‌گرم در لیتر NAA + ساکاروز 30 گرم در لیتر و یا 1 میلی‌گرم در لیتر NAA + ساکاروز 30 گرم در لیتر مشاهده شد. این آزمایش نشان داد مقدار کمی از تنظیم‌کننده‌های رشد برای بهینه‌سازی ریز افزایی Zamiifolia مورد نیاز است. برای کالوس‌زایی بهینه از ریزنمونه‌های برگ، استفاده از 5/0-0/1 میلی‌گرم در لیتر NAA + 30 گرم در لیتر ساکاروز در محیط MS نیم غلظت پیشنهاد شد.