سامانه همایش های دانشگاه جیرفت

صفحه اصلی / سومین همایش بین المللی و چهارمین همایش ملی کشاورزی، محیط زیست و امنیت غذایی

تاثیر کاربرد بیوچار و سیلیکون بر ویژگی‌های بیوشیمیایی و عملکرد تریتیکاله در خاک آلوده به سرب

نویسندگان :

احسان بیژن زاده¹ حمید رضا بوستانی² مهدی نجفی قیری³

1- دانشگاه شیراز 2- دانشگاه شیراز 3- دانشگاه شیراز

کلمات کلیدی :

زغال زیستی کود گوسفندی،غلظت کاروتنوئید،غلظت کلروفیل،فعالیت کاتالاز،آلودگی خاک

چکیده :

مطالعه ای گلخانه‌ای به منظور بررسی تاًثیر مصرف زغال زیستی بر صفات بیوشیمیایی و عملکرد تریتیکاله تحت آلودگی سرب، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل کاربرد سیلیکون (Si) در سه سطح: صفر میلی‌گرم Si بر کیلوگرم خاک(Si0) ، 200 میلی‌گرم Si بر کیلوگرم خاک (Si200) و 400 میلی‌گرم Si بر کیلوگرم خاک (Si400) بود. فاکتور دوم شامل نوع زغال زیستی در چهار سطح عدم کاربرد زغال زیستی (C)، زغال زیستی کود گوسفندی (SMB)، زغال زیستی شلتوک برنج (RHB) و زغال زیستی پسماند شهری (MWB) بود. بررسی اثرات متقابل Si و زغال زیستی نشان داد که بالاترین میزان کلروفیل آ در تیمار ترکیبی SMB+Si200 با افزایش 102 درصدی و تیمار RHB+Si0 با افزایش 94 درصدی نسبت به شاهد (بدون Si و زغال زیستی) به دست آمد. اگرچه در میزان کلروفیل ب بین تیمارهای مختلف زغال زیستی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد، اما تیمارهایSMB+Si200، RHB+Si0 و MWB+Si200 به ترتیب موجب افزایش 7/108، 100 و 1/101 درصدی در محتوای کلروفیل ب نسبت به شاهد شدند. کاربرد SMB در سطح Si200 و RHB در سطح Si0 به ترتیب موجب افزایش 3/101 و 5/94 درصدی در محتوای کلروفیل کل شد. در شرایط سمیت سرب، افزایش قابل توجهی در محتوای کاروتنوئیدها با کاربرد بیوچار مشاهده گردید. بالاترین مقادیر فعالیت کاتالاز (CAT) و پراکسیداز (POX) در تیمار SMB در سطح Si200 ثبت شد که به ترتیب 6/56 و 9/32 درصد افزایش نسبت به شاهد داشت. به طور کلی، کاربرد Si200 همراه با SMB منجر به افزایش معنی دار 68 درصدی در عملکرد دانه نسبت به شاهد گردید که با افزایش محتوای کلروفیل، فعالیت آنزیمی و کاهش محتوای سرب در بذر تریتیکاله ارتباط داشت.